30 Aralık 2011

2011'in Son Yazısı


Gece gordugum ruyanin hala etkisindeyim, o nedenle dusuncelerimi toparlamakta zorlaniyorum. Ruyamda ask, entrika, ihanet, gozyasi, aksiyon her turlu sey vardi. Oyle de gercekti ki, gorudugum herseye inanasim var. Belki de bazi seylere neden arayip bulamiyordum, bu ruyadaki nedenlere o yuzden tutunmak istiyorum.

Neyse, bu yazinin asil konusuna gelelim :) Efendim, 2011 yilina veda ediyoruz hayirlisiyla. Ben 2011 yilini genel olarak sevmedim. Tamam; tum yil Bambino ile birlikteydim, 7/24 annelik yaptim, onun buyume mucizesine birebir sahit oldum, onunla yattim kalktim, anneligimin her dakikasindan keyif aldim ve hala aliyorum. Ama kojonun is meseleleri, bizim ev meselemiz, Bambinonun atopik dermatiti, alerji durumu, annemin hastaliklari gibi ilk aklima gelen konularda cok sıkıntılı donemler gecirdik. Bambino ozellikle yilin ilk 6 ayinda cok zorladi beni. Acemi annelik ve mizac olarak az ve tilki uykusu uyuyan bir bebek biraraya gelince pek ic acici anilar olusmadi. Ancak yilin ikinci yarisi biraz daha olumlu gecti diyebilirim. Kojonun istedigi gibi bir is bulmasi, ev bulmamiz, tasinmamiz, yerlesmemiz, bakici bulmak, benim ise baslamam yilin ikinci yarisinda gerceklesti. Ama bu donemde de yine hastaliklar, benim ayagimi sakatlamam, Bambinonun atesinin cikmasi, kojonun hastaligi, annemin ameliyati ve ulusal felaketler gibi konular cikti.

Velhasil, oyle ya da boyle, istesek de istemesek de bir yilin daha sonuna geldik. Sanirim bir kez daha cift sayilara olan sevgimi yineleyecegim. 2012 guzel bir sayi :) Umarim hepimize bir dolu guzellikler getirir. Gonlumuzden gecen hersey gercek olur. Yeni yildan beklentilerim konusunda ise cok kapsamli dusunmedim ama ilk aklima gelenler oncelikle saglik ve huzur. Ara verdigim gezmelere Bambino ile devam edebilmek. Evle ilgili birkac tadilati yaptirmak, bahceyi duzene koymak. Gerisi bana kalsin ;)

Hepinize Mutlu Yıllar!!!
DEVAMINI OKU

28 Aralık 2011

Oku Oku Bitmiyor


Ise basladigimdan beri duzenli internete kavusmanın heyecanıyla aylardır (yuh bana!) bakamadıgım blog dostlarımın sitelerini okuyorum.

Her gun birkac blog okumaya calisiyorum ama oku oku wallahi bitiremedim :)

Bir de ben eskileri okurken yeni yazılar yazılıyor normal olarak, okudugum bloglara tekrar girmem gerekiyor, sıra karısıyor sonra :P Rica etsem ben hepinizi okuyana kadar yeni yazı yazmasanız :P

Bir blogu sayfalarca ard arda okuyunca cok zevkli oluyor ama, tavsiye ederim. Yazan kisinin ruh hali, o gunlerde neyle mesgul oldugu, kafasından neler gectigi, neye sevinip neye uzuldugu bir film seridi gibi geciyor satırlarda. Hele coluk cocugun fotolarina bakinca nasil da buyuyor olduklarini daha iyi anliyorum, hayretlere dusuyorum cogu zaman. 'Ben en son bıraktigimda su kadarcikti, hangi ara buyudu bu ufaklik?' diye soruyorum kendime.

Sonuc olarak iyi ki varsiniz blog dostlari, belki beni takip ediyorsunuz, belki etmiyorsunuz ama iyi ki yazip paylasiyorsunuz. Ben kendi adima sizi okumaktan zevk aliyorum. Hele ise baslayinca girdigim bu monoton tempoda bana nefes alma imkani sagliyorsunuz. Yazmaya, paylasmaya devam!

Not: Annevebebisi, senin fotolari benim bilgisayar acmiyor, fotolari gormeden cogu postu anlamiyorum. Var mi bir caresi?

Not2: Isyerinde Turkce klavye var ama ben henuz adapte olamadım. 'ı' yazmak yerine hala 'i' ye gidiyor parmaklarim; noktalı harfleri henuz oturtamadım. Bir muddet boyle garip bir halde devam edecek anlasılan. Idare edin gariii :P
DEVAMINI OKU

26 Aralık 2011

Akıl Oyunları

Bambino son gunlerde bu tur minik ve ici su dolu olan sus esyalari ile ilgileniyor. Eline alip her tarafina evire cevire bakiyor, ici su ve kucuk beyaz taneciklerle dolu oldugundan sallayip kar tanelerinin dusmesini izliyor. Keyif aliyor bundan.

Bu resimde gordugunuz de bunlardan biri. Viyana hatirasi. Bambino digeriyle oynarken elime aldim, ben de Bambino gibi evirdim cevirdim, salladim, dondurdum. Sonra uzerindeki kabartmalara baktim. Viyana'yi anlatan birkac yer. Nereler oldugunu hatirlamaya calistim. Sonra Viyana'ya ne zaman gittigimi dusundum. Ve iste o noktada film koptu bende. '2004 ya da 2003'tu galiba' dedim once. Sonra 'Acaba 2006 miydi?' 'Yok yok, 2006 olamaz, tek basima gitmistim Viyana'ya, kojo yoktu' dedim. Uzun bir sure dusundum ama tam tarihi hatirlayamadim.
O zaman karar verdim, ne zaman nereye gittigimi yazmam lazim, yoksa boyle kalakaliyorum iste! Ama bir yere bile ne zaman gittigimi tam hatirlayamiyorken diger yerleri nasil bilecektim ki? En iyisi fotograflari sakladigim hard diski bulup taramali. Ama ne zaman yapabilirim ki bunu? Yeterli zaman yok. Neyse, bulunur bir yolu...
O sirada bu yuvarlak susun altindaki etikette kursun kalemle yazilmis ve silinmeye baslamis bir not fark ettim: 'ARALIK 2005' !!!
Aklimi seveyim :)
DEVAMINI OKU

15 Aralık 2011

Ise Basladım Bugun

Eveet Sevgili Blog,

Bugun sabah 8.30 itibariyle isimin basindayim.
Dun Bambinomla son gunumdu. Oyle duygusallastım oyle hassaslaştım ki sanki bir daha göremeyecegim yavruyu. Aksam bir huzun coktu yuregime, boğazım düğümlendi. Durup durup agladım. Sarıldım yavruma ağladım. Agladım da agladım  iste.
Hele bu sabah. Bambinoyla kalktık erkenden. Benim giyinmemi, makyaj yapmamı, takı takmamı izledi usul usul. Ne olacağını bilmeden. Babasıyla birlikte kahvaltısını hazırladık, ben iki lokma atıştırdım. Çantamı hazırladım. O babasıyla oynarken ben atkımı taktım. O zaman anladı gideceğimi. Yapıştı bacaklarıma. Aldım kucağıma. 'Gidiyorum ama aksama geleceğim' dedim. Yere bıraktım. Paltomu giydim. Ayakkabımı sonra. Bambino ağlıyor, ben ağlıyorum salya sümük. Allahım nasıl bır sahne bu. Çıktım dışarı. Ağlamaya devam.
Durağa gittim, bekliyorum otobüsü. Gökyüzünde kuşları gördüm. Başladım yine ağlamaya.
Sisteme lanet ediyorum. Annesını kuzusundan ayıran sisteme.
Çok depresifim. Nasıl alışılır buna bilmiyorum.
Daha da yazardım da masa başında yeterince gözyaşı döktüm şimdiden...
DEVAMINI OKU

4 Aralık 2011

Bambino 14 Aylik

Bambinonun yeni ay donumunu yazip kacacagim sevgili okur. Zira uzun uzun yazacak enerjim yok.
Bambino artik daha guvenli yuruyor, evin icinde pitir pitir dolanan bir bastibacak oldu kendisi :)
babasiyla ben mutfakta otururken bir salona bir odasina dogru yuruyup sonra yanimiza gelip mutlu mutlu siritisi yok mu, bitiriyor bizi :)
yaninda guvendigi kisiler varsa ve ortami biliyorsa kendi basina takiliyor, bizi takmiyor.
Son ayda bircok kelime soylemeye basladi. Hayvanlari taklit ediyor. Karga diyince gak diyor, ordek diyince vak :) kusa cik, kediye miyav diyor. Bizi taklit ederek kelimeleri soylemeye calisiyor ki tadindan yenmeyen manzaralar cikiyor ortaya. Kuyruk diyoruz, guuuuguu diyor mesela :) hirpalayasim geliyor sarilmaktan :)
boyundan buyuk esyalari tasimayi seviyor kucuk herkul :) kulpu olan her turlu cantayi kaldirmaya calisiyor, kaldirabilirse evde tur atiyor.
Yandaki insaatta amcalar ne yapiyor diyoruz; taaa taaa (tak tak) diyor.
Getir gotur islerini super yapmaya basladi. Rengini, adini, ayrintisini verdigim esyayi bulup getiriyor odasindan masallah. Algi kapasitesi inanilmaz!
Tabi boyle olunca ortamda herseyi anliyor, bizi surekli dinlemede.
Bakicisini henuz kabullenmedi, aralarinda guven bagi tam olusmadi sanirim. Son hafta uyku saatlerinde bile yanlarinda olmadim ki artik bakicisi uyutsun diye ama bambino uyumayi reddetmis hemen her gun. Uyumayinca da huzursuzlasmis, durup durup aglama krizine girmis, evin her odasinda beni aramis, terligimi alip salona getirmis kac kere :(( bakici da ne yapacagini sasirmis, kucagindan indirmemis hic, bizimki ten temasini seviyor diye. Disari cikarmis, baska seyler yapmis ama bizimki 5 gunun sadece ikisinde bakicida uyudu, o da yarim saat kadar. Normalde gun icinde iki uyku uyur toplam 2-2,5 saat kadar. Gunduz uyumayinca gece uykulari da parcali oldu. Sonucta hepimiz cok yorulduk. Bilmiyorum, belki bakiciyi bambino daha kucukken tutmali ve alismasini saglamaliydik. Iki hafta sonra ise baslayacagim ve nasil olacak bilmiyorum.
Allahtan uyku sorunu kadar yeme sorunumuz yok. Istahi iyi cok sukur. Gecen haftalarda doktor kontrolunde yaptigimiz yumurta testinin ardindan icine yumurta katilan yiyecekleti cok sik olmasa sa yiyebilir onayi aldi bambino. Direkt yumurta hala yasak ama mesela koftenin icine yumurta konursa bunu tolere edebiliyor. Sut urunleri ve kabuklu yemis alerjisi aynen devam. Buna da sukur :)
bambino uzun suredir cis ve kaka yaparken cissss diyerek haber veriyor. Farkindaligi super bu konuda. Ama ben hicbir sey yapmiyorum bu konuda. Yapmali miyim?
Son hafta gun icinde bambinonun yaninda cok olamayinca geceleri hep beni yokladi yaninda miyim diye. Haftasonu ise hep kucagimda uyudu uykularini. Anneci bu cocuk :) Ben de anlayisla karsiliyorum bu durumu ama tuvalete giderken bile benimle, 5 dk lik dus molalarimda kapinin onunde aglar halde. Normal mi bilemiyorum. Sabir sabir sabir diyorum.
Kitap okumayi cok sevmeye basladi son ayda. Gunde birkac kere istedigi kitabi getirip kucagimiza oturup okutturuyor bize. Daha dogrusu resimlere bakip bambinonun isaret ettigi seyleri adlandiriyoruz :) cok hosuna gidiyor. Her kitapta favori sayfalari var, onlarda cok duruyoruz, sevmedigi sayfalari ceviriyor hemen :)
yumusak seylere kafayi dayayip iimmmmmm diye ses cikariyor tatli tatli :) ck sevecen bir cocuk, ozellikle hayvanlara bayiliyor.
Muzik caldiginda isaret parmagini havaya kaldirip cool bir sekilde tempo tutuyor :) yeni yeni dizini kirmaya da basladi :)
yine bayagi yazmisim sevgili okur. Simdi dusundum de bundan sonraki aylar bu kadar detayli yazamicam belki, artik tam zamanli olmicam bambinomun yaninda. Evet cok buyudu bambino, isteklerini net ifade edebiliyor, mobil hale de geldi. Ama o hala kucuk bir bebek. Onu birakip ise donmek sandigimdan daha zor olacak be okur. Hele de bakicisiyla boyleyken. Zor dostum zor!
DEVAMINI OKU

SOSYAL AĞLAR


İZLEYENLER

Blog Arşivi

HER GÜN MUTLAKA

NE ARADINIZ, YARDIMCI OLALIM?

Kişisel Blog

Copyright © Benden ve Bizden | Powered by Blogger
Design by Lizard Themes | Blogger Theme by Lasantha - PremiumBloggerTemplates.com